De latente ruimte is vergeleken met het Wilde Westen in zijn wetteloosheid, maar die metafoor verhult de ware vreemdheid van zijn griezelige valleien.Gezichtsloze mannen worstelen om uit de mist te komen, getextureerde torenspitsen strekken zich uit tot aan de horizon, nachtmarkten verdwijnen en verdwijnen terwijl de gebouwen van Frank Lloyd Wright veranderen in Pizza Huts.Terwijl kunst wordt vernietigd in de stijl van dode en levende kunstenaars, vult een van de valleien van de latente ruimte zich met de opdrachten van een miljoen beeldhouwers en gebruikers.Hoewel dit misschien een geweldige setting lijkt voor een rollenspelcampagne op tafel (met genre-mashing, surrealisme en vragen over het leven en de mensheid), wordt de latente ruimte een twijfelachtig hulpmiddel in een TTRPG-ontwerper of artiestenriem voor commerciële releases, creaties van fans en meer.Simpel gezegd, de latente ruimte is een metaforische locatie vol met alle mogelijke beelden die AI zou kunnen creëren, elk veranderd door een andere factor of prompt.In deze groeiende wereld van AI-kunstgeneratie, terwijl de generatieve tools elke maand verbeteren, nemen ook de ethische vragen over de toekomst van TTRPG-kunst toe.
AI-systemen voor het genereren van kunst zoals DALL-E 2, Midjourney en Disco Diffusion zijn de afgelopen maanden enorm populair geworden, met de grootste push dit voorjaar met gemakkelijk toegankelijke systemen zoals Craiyon (voorheen DALL-E mini) en accounts zoals Weird Dall-E Mini Generations, die mensen laat zien hoe ver AI-kunst is gekomen.De inleidingsvideo van Vox biedt een geweldige uitleg, maar het belangrijkste mechanisme voor het genereren van kunst zijn woordprompts.Je schrijft wat je wilt zien en het spuugt kunst uit in een bizar snel tempo.Arthur C.Clarke zei dat elke voldoende geavanceerde technologie niet te onderscheiden is van magie, en AI-kunst kan die boodschap echt overbrengen.Wanneer gamedesigner Raph D'Amico Polygon vertelt hoe hij AI-kunst verzamelt om mogelijk te gebruiken in zijn mutatiehorror TTRPG The Zone, gebruikt hij de metafoor van een fotowandeling. "De latente ruimte is voor mij bijna de plek waar je gaat fotograferen."
De techno-magie kan echter een mijnenveld zijn in termen van gebruik van auteursrechten, macht van bedrijven, intellectueel eigendom, Web3-ruzie, kunstenaarseconomieën en algeheel respectvol gedrag.Bijna alle 10 TTRPG-ontwerpers, kunstenaars en acteurs die voor dit stuk werden geïnterviewd, noemden het op hun tenen lopen om het onderwerp te bespreken.Ze hebben vragen gesteld als "Hoe dicht kan ik bij het werk van een andere kunstenaar komen voordat het als diefstal wordt beschouwd?"; "Zullen AI-systemen de waarde van originele TTRPG-kunst ondermijnen?"; en "Zal ik de kamer uitgelachen worden als ik AI-kunst gebruik?"Nadat Web3-projecten zoals het NFT-systeem van Gripnr en de slappe blockchain-aankondiging van Kickstarter werden uitgescholden en uitgelachen uit de indie TTRPG-ruimte, trekt een glanzende nieuwe technologie die grotendeels eigendom is van het bedrijf, de aandacht.
Maar alle geïnterviewden zeggen ook dat ze niet zien dat AI-kunst originele kunst vervangt, en velen wijzen op de technologie die werkt om te helpen bij de kunstproductie.Hoewel sommige projecten AI-kunst gebruiken voor covers, personages en spreads, kan AI ook bepaalde delen van het proces een vliegende start geven. "Ik zou nooit een onbewerkt, onbewerkt AI-werk als mijn eigen kunst beschouwen", zegt fantasiekunstenaar Merilliza Chan. "Ik zou nog steeds liever mijn eigen ding doen en de AI alleen zien als een preproductie-assistent."Zowel Chan als Nala J.Wu, een TTRPG-illustrator en conceptkunstenaar, wijst erop dat AI-generatie helpt bij het produceren van snelle miniaturen om uit te breiden, terwijl TTRPG-artiest Leafie en daadwerkelijke acteur KP het vermogen van AI-art noemen om snel referentiefoto's of moodboards te maken om kunstenaars in opdracht te begeleiden.Anderen hebben gesproken over het genereren van AI-kunst tijdens campagnesessies om spelers realtime beelden te geven van nieuwe NPC's, vijanden en locaties terwijl ze worden geïmproviseerd.
Voor ontwerpers die ondanks de modderige ethiek een duik willen nemen in de kunst van het TTRPG-regelboek, kan het heel nuttig zijn om te leunen op wat AI het beste doet. "Midjourney is onderbenut vanwege zijn grafische ontwerpmogelijkheden: kaarten, dat soort dingen",Tuesday Knight Games mede-eigenaar Sean McCoy zegt.Hij voegt eraan toe dat patronen, texturen en achtergrondgeluiden die gewoonlijk gelaagd zijn in kunst of boekontwerp, kunnen worden weergegeven via AI en nieuwe uitgevers helpen de sprong te wagen in TTRPG's door de kosten van het produceren van hoogwaardige rulebooks te verlagen.Volgens hem hebben grafisch ontwerpers al een groot aantal generatieve tools zoals de Content-Aware Fill-tool van Photoshop of cloudgeneratoren waarop AI kan uitbreiden. "Dit voelt veel ethischer dan, laten we zeggen, het genereren van een personage met behulp van 'Nick Tofani's stijl'."
Een ander kenmerk van AI-kunst waar generatoren in uitblinken, is het produceren van surrealistische, geautomatiseerde afbeeldingen.Verschillende indie TTRPG-projecten die dit najaar worden uitgebracht of crowdfunding omarmen deze esthetiek: ontwerper Paweł Kicman's P!LLS FVLL of GODS is een CY_BORG-zine ontworpen met Rytr (een AI-schrijfsysteem) en Midjourney (een AI-kunstsysteem), en het ondergaat momenteel soundtrack-experimenten met Jukebox (een AI-muzieksysteem), elk gebaseerd op domme computerstoringen en onmenselijkheid die zowel AI als het cyberpunk-thema verkennen.D'Amico's The Zone gaat over een reis naar een buitenaards land dat lijkt op Jeff VanderMeer's Area X of Roadside Picnic's Zone, dus ging hij naar Disco Diffusion om "het onbegrijpelijke surrealisme van de buitenaardse Zone te visualiseren" voor een groot deel van de kunst, naast het inhuren van zeven kunstenaars .D'Amico zag deze zomer wekenlang positieve community-feedback op zijn Zone-afbeeldingen, maar heeft onlangs gemengde feedback gekregen omdat de nieuwigheidsfactor is uitgewerkt en de slechte acteurs van AI-kunst meer in de schijnwerpers komen te staan. "Naarmate meer AI-kunst de sociale media heeft overspoeld, zien mensen niet langer 'Dit is een rare surrealistische locatie'. Ze zien eigenlijk alleen maar 'Dit is AI-kunst'. Dus het heeft het artistieke doel en het prachtige werk een beetje ondermijnd alle menselijke artiesten die ik in opdracht heb gegeven, hebben voor de game gedaan."Nu overweegt D'Amico alle AI-kunst uit de voltooide game te verwijderen en zijn reeds gegenereerde AI-kunst te gebruiken als conceptkunst of basiskunst voor toekomstige opdrachten. "Ik ben hier brutaal over in conflict geweest", vertelt hij aan Polygon, gefrustreerd over de legaliteit en de herkomst van de huidige AI-kunst.
Terwijl de hedendaagse AI-kunst uitblinkt in abstractie, worstelt ze met gezichten, en vaak zelfs meer met niet-blanke gezichten.Toen Wu hun eigen gezicht in een AI Renaissance-kunstgereedschap stopte, spuugde het een versie terug die hun monolide ogen verving door diepliggende ogen.Hun Indiase TTRPG-karakter was ook witgekalkt, hoewel ze hetzelfde systeem een jaar later probeerden en betere resultaten kregen. “Het was zeker betere kwaliteit. Ze ziet er nog steeds wit uit'zegt Wu. “Pittig wit… Italiaans.”Wu zegt dat zowel de technische wereld als de kunstwereld bevooroordeeld zijn ten opzichte van blanke mensen, van de automatische dispensers die een donkere huid niet herkennen tot de overvloed aan renaissanceschilderijen van blanke mensen waar de AI uit trok toen het hun ogen verwijderde. "Maar het feit dat AI leert, ik hoop dat de AI kan leren om POC-gelaatstrekken en huidtinten te lezen", vertelden ze deze zomer aan Polygon.Maar toen de zomer overging in de herfst, zagen ze dat er meer juridische en economische problemen ontstonden. "Ik ben absoluut boos dat wat ik dacht en beschouwde als een hulpmiddel voor kunstenaars, in plaats daarvan snel vijandig wordt tegenover ons en wordt gebruikt voor zakelijke en kapitalistische hebzucht."
KP erkent een gebrek aan Zuid-Aziatische vertegenwoordiging in cyberpunkgames en experimenteert met Midjourney om referentiebeelden te creëren van Zuid-Aziatische cyberpunkspelerpersonages en -omgevingen om anderen te inspireren en te laten zien hoe uitgebreid het genre en het subcontinent kunnen zijn. "Het spuugt zoveel verschillende iteraties uit, soms dingen waar ik niet eens aan dacht", zegt hij. "Nu ben ik opgewonden, want dan kan ik dat er weer in terugvoeren en het blijven verfijnen."
Een andere zorg van AI-generatoren is dat hun functies voor iedereen beschikbaar zijn, inclusief degenen die al gemarginaliseerde identiteiten willen fetisjen.Polygon scrolde deze maand door recente Stable Diffusion-afbeeldingen, het duurde slechts 22 seconden voordat hij een naakt fantasie AI-illustratie vond, deze keer van Zendaya als een zeemeermin.Dankzij het pseudonieme en diffuse karakter van AI-generatoren op verschillende Discord-servers en websites, is het bijna onmogelijk om te bepalen wat met de beste bedoelingen wordt geproduceerd of hoeveel slechte actoren er zijn.
Een wereld waar de indie TTRPG-industrie groeit vanuit AI-kunst, algoritmische vooroordelen corrigeert, uitgebreide, diverse games creëert, de lat voor productie verlaagt en artiesten helpt bij hun werk.Maar het is verre van het enige mogelijke eindpunt.Wanneer Joe DeSimone, hoofdontwerpinstructeur bij The Academy of Games, denkt aan de natuurlijke eindpunten van AI-tools in TTRPG's, ziet hij twee opties: utopisch en realistisch. “Er is geen verschil tussen het dystopische en het realistische. Het is gewoon: begrijp je de sociale factoren die een rol spelen of niet? En als je dat doet, is het dystopisch.”
In zijn visie op een realistische toekomst zouden grote studio's of bedrijven het zakelijk inzicht kunnen hebben om bijvoorbeeld 50 conceptartiesten te ontslaan ten gunste van twee bekwame AI-kunstaanjagers om dezelfde hoeveelheid werk te creëren.Hij ziet ook dat AI-kunstsystemen steeds meer een betaalmuur krijgen en gepaard gaan met wachttijden. "Naarmate de kunst ingewikkelder wordt, naarmate de AI ingewikkelder wordt, zal het proces intensiever worden, wat betekent dat minder mensen het ten volle zullen kunnen gebruiken", zegt hij.Dat zou indie-gebruik vertragen en reeds gevestigde gamestudio's versterken met het kapitaal om paywalls te omzeilen.
Alle AI-discussies spookt door het spook van originele kunst: de beelden die zijn geschraapt om het systeem te leren hoe dwergen eruitzien en hoe cameralenzen in de ruimte opflakkeren.Wie heeft de macht, of het recht, om een ontwerper te vertellen dat hun AI-gegenereerde kunst inbreuk maakt op het auteursrecht?"Als Disney het gevoel heeft dat je Marvel-personages of hun kunst afscheurt door drie of vier frames uit hun film in een ding te gooien en een nieuwe superheld uit te spugen, dan zullen we DMCA-achtige berichten uit het houtwerk zien komen dat gaat via de rechter. Maar op het indie-RPG-niveau zullen het gewoon mensen zijn die elkaar uitroepen, "zegt McCoy. “Wetgeving volgt gewoon zo, zo ver achter op de technologie. Ik weet niet of het dit ooit zal inhalen, of tegen de tijd dat het dat doet, de schade zal zijn aangericht."
Midjourney zei onlangs dat het "nadacht over mogelijke processen voor het aanvragen van een naamblok" nadat de speculatieve kunstenaar Karla Ortiz de implicaties in twijfel trok van een AI-systeem dat het werk van Ortiz gebruikt of leert hoe het kan worden gerepliceerd.Polygon nam contact op met Midjourney om AI-kunst te bespreken, maar hoorde niet op tijd terug voor publicatie.Zonder de uitspraak van een centrale autoriteit moeten individuele ontwerpers hun eigen lijnen in het zand trekken voor wat ze ethisch zullen genereren en gebruiken; kunst in de stijl van een kunstenaar in het publieke domein is misschien OK, terwijl kunst in de stijl van een levende kunstenaar die ze in opdracht kunnen geven misschien niet is.
Het gebrek aan duidelijke of gemakkelijke antwoorden draagt bij aan het op de tenen lopen en de callouts die McCoy-referenties aanhaalt.McCoy, DeSimone en anderen vinden dat deze energie misplaatst is. “We vechten tegen elkaar in plaats van het organiseren en vechten betere gevechten. Dat doen we steeds opnieuw en opnieuw. De community van rollenspellen [heeft] enkele van de slechtste voorbeelden van die [strijd] die ik ooit in mijn hele leven heb gezien, "zei De Simone. “Het enige dat ons samenbrengt, is ergens tegen vechten. Als er iets is, denk ik dat AI-kunst, AI-schrijven, NFT's ons een kans kunnen bieden om samen te werken.
Toen indie-ontwerpers zich verzetten tegen de beweging van Kickstarter naar blockchain-technologie, kwam het bedrijf terug en richtte een adviesraad op met indie TTRPG-adviseurs.Zou een soortgelijke campagne kunnen worden ingezet voor duidelijkere beeldrechten, transparantie over het verzamelen van afbeeldingen, energie-intensiteit en vooroordelen in AI-systemen?Naarmate artistieke vragen neteliger worden, zijn de door ontwerpers en kunstenaars voorgestelde oplossingen systemischer geworden: een universeel basisinkomen om kunstenaars te helpen wier werk mogelijk gedevalueerd wordt, universele gezondheidszorg om de tijd tussen opdrachten minder stressvol te maken en betere arbeidsomstandigheden in het algemeen.Gamen op tafel gaat over samenwerken en improviseren met de vertrouwde paar om je heen - misschien zou tafelontwerp meer van hetzelfde moeten zijn. "Zelfs met groeiende nieuwe technologie, denk ik dat indie-ontwikkelaars een voordeel zullen hebben omdat ze artiesten en middelen kunnen vinden die grotere bedrijven over het hoofd zien,"zegt Leafie. "Indie TTRPG's hebben altijd nieuwe, frisse ideeën aan tafel."
